Kathmandu, I love it!

Vandaag Kathmandu doorgestruind. Een grote kleurrijke en toeterende chaos. I Love it! Waar je ook kijkt zie en hoor je mensen, brommertjes, riksja's, tempeltjes en heeeeel veel winkeltjes. Marrakech valt hier echt bij in het niet, zo veel spulletjes.
Aangezien Baukje een teva kwijt is en thamel helemaal gericht is op touristen (zonder kids ), zijn we in assan gaan shoppen. Het gedeelte waar de locals hier zelf hun inkopen doen. Zoals ik al verwacht had was de kwaliteit schoenen daar niet echt om over naar huis te schrijven. Resultaat: Zowel Baukje als Guusje hebben nu beiden een paar kitcherige gouden sandaaltjes waarvan ze al binnen 1 km blaren kregen. ( maar ja, wat wil je voor 4,5 euro ). Nu dacht ik me toch echt goed voorbereid te hebben op vanalles en nog wat, maar met 1 ding had ik geen rekening gehouden. 2 kleine dames die zich als prinsessen voelden met hun gouden schoenen en deze kost wat kost niet uit wilden doen. ( en dat ondanks beginnende blaren etc). Zelfs met een dropje waren ze niet om te kopen om nu weer de bergschoenen of teva's aan te trekken. Resultaat: 2 brullende, protesterende kids. Gelukkig waren ze snel weer afgeleid en hadden we beloofd dat ze ze in het hotel tijdens het eten weer aan mochten. Het leuke is wel dat we door dit "schoenenuitstapje" heel veel leuke en verborgen straatjes en pleintjes hebben ontdekt die we anders niet gezien zouden hebben.

Hoogtepunt van de dag was een bezoek aan Durbar square, het monumentale centrum van Kathmandu, met een opeenstapeling van eeuwen oude tempels, paleizen, pagoodes en beelden. Het beeldhouwwerk aan deze gebouwen is prachtig! Heel mooi gedetailleerd. We hebben geen rondleiding genomen omdat ik niet denk dat dat leuk is voor de kinderen. Bovendien kom je met de reisgidsen al een heel eind en heb ik zelf ook het gevoel dat je soms dingen gewoon eerst eens op je in moet laten werken, alvorens je zo veel info krijgt dat je dat op je laten inwerken eigenlijk vergeet.

Na ons bezoek aan durbar square zijn we bij Kathmandu Guesthouse wat gaan eten. Dit is het oudste guesthouse van Kathmandu, heel bekend en erg groot en mooi met een prachtige tuin. Zelf vond ik het erg duur om te slapen en moet zeggen dat ik geen spijt heb van onze keuze voor Pilgrims guesthouse. Net wat kleiner, gemoedelijker en persoonlijker. Bovendien kunnen de kids hier echt fijn spelen. Maar voor even lekker te relaxen was het KGH een heerlijk adresje vanmiddag en een echte aanrader. Kids hebben lekker in de tuin gespeeld en wij genoten van de rust. Even ontsnappen aan de drukte en hectiek van Kathmandu.
Op de terugweg naar ons hotel nog een lekkere warme muts voor edwin gekocht. Helemaal in Nepalese stijl.foto zal vast nog volgen.

Nu weer lekker terug in ons hotelletje. Ook hier weer lekker gegeten. De kids hebben het wederom super goed gedaan en we zijn echt trots onze kleine reizigers!! Aan aandacht hebben ze geen tekort, net als Edwin met zijn bijna 2 m. Iedereen probeert de meiden aan te spreken, aan te raken of ze te fotograferen. Inmiddels snap ik het wel. Nog steeds geen ander westers kind gezien. Jammer!! Want onze kids genieten echt en het is echt goed te doen. Zolang je maar rekening houdt met wat je doet, je tijd inpland om te spelen en niet alles in 1 dag wilt stoppen.

Ook ben ik blij dat het zo lastig is om een kind te adopteren. Wat een prachtige ogen en koppies hebben die kids! Ben er helemaal verliefd op!