poonhilltrekking dag 2 en 3

12 november 2014 - Ghode Pani, Nepal

Dag 2 schijnt de zwaarste dag te zijn. Nou, we hebben het geweten. Trapje ( en dan in de vorm van ongelijke keien overal en 0 structuur ) na trapje na trapje na trapje. Uren lang. We waren gestart in Hille op 1550m. Na enkele korte pauzes hadden we in ulleri gegeten. Daar werden we voor het eerst geconfronteerd met kinderslavernij in het restaurant waar we aan het eten waren. Maakte erg veel indruk. Zo'n klein meisje, van een jaar of 9 volgens de gids, die uit armoede door de ouders verkocht is voor een 1-malig bedrag van meestal rond de 40/ 50 euro. Daarna is het kind dus eigendom van de eigenaar. Vanaf dan is zo'n kind dag en nacht aan het werk. Hout sprokkelen en tillen, poetsen, koken, bedienen en alles wat je je maar kunt bedenken. En dan bedoel ik ook echt alles helaas!! Nu wist ik al dat ik iets wilde doen. Alleen niet wat. Maar dit kind heeft me geraakt. Met de gids al het nodige besproken, maar vandaag ( dag 3 ) met een nederlander gesproken die heel veel voor dit gebied doet zonder er zelf een cent aan te verdienen. Hij heeft in dit hele district voor schoon drinkwater gezorgd, een ziekenhuis opgezet en heeft in chitwan projecten lopen voor meisjes als ons meisje. Met hem ga ik verder regelen om dat meisje daar weg te krijgen en naar school te krijgen. Maar goed, terug naar dag 2.
Na onze lunch in ulleri ging onze, werkelijkwaar fantastische lijdensweg, verder naar Banthati 2040 m. Daar lag een super schattig blauw guesthouse op ons te wachten met een rood dak. Onze kamer was dit keer ietsje groter en we hadden dit keer een eigen badkamertje. Na even uitgerust te hebben, allemaal gedoucht te hebbenen de kids alvast in de pyama gehesen te hebben, zijn we beneden in een gezellige eetzaal met z'n allen, dus ook de gids en dragers etc, bij de lekker warme kachel gaan zitten. Erg gezellig!
Na het eten wederom schoen gezet, de hele sinterklaasriedel afgezongen en toen lekker vroeg gaan slapen.
Vanochtend om 7 uur een letterlijk hemels begin vanonze dag! Heerlijk thee drinken en ontbijten buiten op het terras. Uitzicht op prachtige bergen, strak blauwe lucht en een heerlijk zonnetje wat ons verwarmde. Heerlijk wat genoten we!
Om 8 uur moesten we toch echt aan de bak. Er stonden ons weer 4 zware uren te wachten, maar met zo'n natuurpracht om.je heen heb je dat er graag voor over. Baukje heeft besloten dat ze de hele tocht zelf wil lopen. ( kan je voorstellen zo vastberaden en dat voor een 3 jarige! ). Nou mevrouw heeft haar woord gehouden hoor. Zoals het er uitziet wordt ze de eerste 3 jarige ooit die op eigen kracht de poonhilltrek gaat doen. Alle mensen onderweg moedigen onze twee dametjes aan en zelfs de nepalezen zelf zijn onder de indruk. Regelmatig krijgen ze een applaus van andere trekkers als ze bij een rustpunt aankomen. Ook guusje was op een gegeven moment aangestoken door baukje haar vastberadenheid en heeft vanaf toen ook gewoon moedig meegestapt. Wat een kanjers en wat zijn we trots op ze!!!!
Ook vandaag hebben ze weer heerlijk genoten. Watervalletjes zoeken, spelen in beekjes, torentjes bouwen met steentjes en weer heeel veel paardjes gezien. Vanmiddag weer op een hele mooie plek geluncht. Weer genieten en realiseren hoe bevoorrecht we zijn!
En toen vanmiddag eindelijk ghore pani 2874m bereikt! Het verzamelpunt van alle trekkers. De laatste stop voor de poonhill beklimming morgenochtend heel vroeg. Een leuk klein dorpje. Alle mensen zijn blij dat ze er zijn en iedereen kijkt naar hetzelfde uit. Het uitzicht vanaf de poonhill 3201m. Een van de mooiste uitkijkpunten van heel azie. Hoger zullen wij met onze kids ook niet gaan ivm hoogteziekte. Morgen is al afwachten hoe het gaat en op de grens van wat we veilig vinden wat betreft hoogte. Maar goed, zou het te hoog zijn dan kunnen ze binnen een half uur beneden zijn getild door een drager. Wij zullen in ieder geval 1,5 tot 2 uur doen over de klim. Het idee is om om half 6 te vertrekken. Ik ben benieuwd.
Nu even ons wederom redelijk ruim kamertje inrichten en alles klaar maken voor de nacht en voor de tocht morgen. Dit keer gemeenschappelijk toilet en wc. Maar wel redelijk schoon.
Zo dadelijk eten en dan wederom vroeg de kids in bed.
Morgen hopelijk een zeer enthousiast verslag!
Ik ga dadelijk kijken of het lukt om foto's van de mobiel van edwin te uploaden. Hopelijk lukt het!

5 Reacties

  1. Arnoud:
    12 november 2014
    haha gekke Baukje. Wel character! Ik mag dat wel!
  2. Margot:
    12 november 2014
    Weer zo'n prachtig verslag. Zo beeldend geschreven dat ik het gewoon voor me zie, alsof ik zelf even "om het hoekje" heb mogen kijken. Die dappere Baukje toch. En ook Guusje! Respect voor die 2 meiden... Ik kan het ze niet nadoen!
    En ja.... Ik wist wel dat er hier wel een of ander project uit zou voortvloeien door onze wereldverbeteraar Ymke Ververs!!
    Maar het is fijn als je alvast voor één zo'n kind iets kunt doen en een betere toekomst kunt geven. En dan misschien voor een bedrag dat wij niet eens zullen merken in onze Sinterklaascadeaus!
    Ik wens jullie een fantastische dag morgen en kijk uit naar je verhaal!
    Veel liefs.
    P.S. Hier is het herfst: koude wind, fikse regenbuien en donkere sombere luchten, dus geniet van de zon!!!!
  3. Esther:
    12 november 2014
    Ik geniet mee van jullie reis,veel plezier
  4. Debby en Elise:
    12 november 2014
    Hoi Baukje en Guusje, Wat een stoere meiden zijn jullie zeg! Elise mist jullie wel hoor! Veel plezier verder met jullie spannende en mooie avontuur samen met papa en mama!
    groetjes van Elise en mama Debby
  5. Corry Mier:
    12 november 2014
    Heerlijke verslagen Ymke , dankjewel ik geniet er van